Lake Nakuru

We zijn op tijd opgestaan en na het ontbijt, zo rond 08:00, vertrokken naar onze volgende
bestemming, Lake Nakuru. Na zo’n 2,5 uur rijden maakten we een stop
in een dorpje, vanaf hier had John twee mogelijke routes, hij wou de kortste
nemen maar ging hier eerst navragen of deze weg begaanbaar was in verband met de
regenval van de laatste dagen. We kozen voor de kortste route en naarmate
de reis vorderde veranderde de omgeving van redelijk droog en kaal in prachtige
groene heuvels met bomen in allerlei kleuren. De regen van de afgelopen dagen had van de toch al niet beste wegen een grote modderbaan vol met kuilen en gaten gemaakt.

Na een tijd rijden, of beter gezegd glibberen en glijden, kwamen we bij een
grote modderpoel met in het midden een vrachtwagen die half gekanteld tot aan z’n buik
vast zat in de modder.Een groep van 25-30 lokale jonge mannen stonden erbij te kijken en gebaarde ons dat
we de vrachtwagen rechts moesten passeren. John vertrouwde het niet en ging zelf
polshoogte nemen. Met een stok peilde hij de modder en besloot links in plaats
van rechts er langs te gaan. Met veel geweld en na alle hoeken van de bus
te hebben gezien waren we er door zonder vast te komen te zitten John parkeerde
de bus een stukje verderop en ging kijken of hij de achterop komende busjes
kon helpen, onmiddellijk werden we bestormt door kleine kindjes die snoep
van ons wilden. Het tweede busje ging er ook links langs af, maar kwam
vast te zitten, een derde busje ging rechts en zat onmiddellijk vast.

Toen we weer in de bus waren gestapt en John aan kwam lopen werd hij
belaagd voor geld. Hij zei tegen de jongens dat hij er zonder hulp door heen was
gekomen en dat ze maar bij die andere busjes moesten gaan bedelen

Reden we weer een tijd door en op een gegeven moment stopte John op de top van een heuvel.Hier hadden we een prachtig uitzicht op het gebied dat voor ons lag. In de verte
zag je twee meren liggen waar onder onze bestemming, Lake Nakuru.

We hadden het wel een beetje gehad met het bonken en stuiteren over deze wegen dus vroeg ik aan John hoe ver het nog was, hij zei dat het nog zeker 2,5 uur rijden zou zijn. Na een uur
draaiden we af bij een bord “Lake Nakuru Lodge” en een kwartiertje later waren we op de
plaats van bestemming. John draaide zich van achter het stuur om en lachte een keer
naar ons, hij had mij maar geplaagd, wat hij overigens graag deed.




We checkte in bij de receptie En na een heerlijk verfrissende duik en een
stevige lunch vertrokken we rond 16:00 uur voor een safari
door het Lake Nakuru National Park. Onderweg kwamen we langs
een heuvel met enorme cactus achtige bomen. Onder aan de heuvel
lag het bezaait met nog grotere exemplaren, in stukken en verdord.
Dit komt omdat de bomen maar blijven groeien en groeien tot dat
de wortels ze niet meer kunnen houden en ze naar beneden storten.

We kwamen grazende zebra’s en gazelle’s tegen en in een bebost gedeelte zocht John naar tevergeefs naar luipaarden.

We reden het bos uit en kwamen bij het meer.
In het zand lagen tientallen waterbuffels van de namiddagzon te genieten.
Op het meer was het een drukte van jewelste, meer dan een miljoen roze flamingo’s waren ijverig naar eten aan het zoeken, tot aan de horizon zag het meer roze van deze dieren.
Vooraan in het meer, vlakbij ons, stond een groep maribu’s sloom voor zich uit te staren.
Een stukje naar rechts lag een grote groep pelikanen, deze dieren vlogen af en aan en landen op hun poten om vervolgens nog een tiental meters door het water te skiën.

We vervolgde onze safari en kwamen op een open vlakte drie witte neushoorns tegen, twee volwassen en een kleintje.
John kon het busje tot op zo’n 5 meter afstand parkeren zonder dat ze zich aan ons stoorden.
Het was prachtig om deze imposante dieren van zo dichtbij te kunnen bekijken.

Na weer wat gereden te hebben en verschillende kleinere dieren te hebben gezien, zagen we in de verte een boom met daar omheen drie giraffen, ook nu twee volwassen en een kleintje.
We konden wederom erg dichtbij komen maar na een tijdje waren ze de pottenkijkers beu en gingen aan de wandel, ook wij vervolgden onze weg en gingen stilletjes aan richting de lodge.
Wat overigens niet betekende dat we lijnrecht terug reden, want John was altijd voor ons opzoek naar dieren.

In de lodge hadden we een heerlijk diner en na een drankje in de bar zijn we gaan slapen omdat we gebroken waren van de heenreis.
Na 2 dagen genoten te hebben van het prachtig Lake Nakuru park.